Eigenlijk ben ik altijd wel nieuwsgierig hoe het met de kindjes gaat die ik voor Stichting Earlybirds heb gefotografeerd. Bij de aanvraag voor Givano zou ik 1 van de kindjes gaan ontmoeten! Givano's grote zus is Jaycee die ik vorig jaar ook voor de stichting heb gefotografeerd!
Deze kleine man maakte zulke grote sprongen dat hij al snel na de aanmelding bij Earlybirds naar huis zou mogen. Gelukkig was de afspraak snel gemaakt want hij zou misschien zelfs al binnen 3 dagen naar huis mogen. De ouders hadden dit eigenlijk helemaal niet verwacht want bij hun dochtertje verliep het langzamer. Bij binnenkomst kreeg hij net een schone luier om en Jaycee kwam nieuwsgierig even kijken wat ik nou allemaal deed. Nadat Givano in zijn pakje zat vond hij het echt tijd voor zijn flesje en dronk deze geduldig op. Hij nam echt zijn tijd en was heel ontspannen. "hij is zo anders dan Jaycee" zei zijn moeder. De reden dat zij langer in het ziekenhuis moest blijven was omdat ze zich vaak verslikte.
Nadat Givano zijn flesje op had ging Chantal met hem op bed liggen. Omdat het licht op deze kamer hetzelfde was als een jaar terug kon ik dezelfde soort foto maken als bij Jaycee. Grappig om deze foto's naast elkaar te zien.
Givano meldde zich al bij een zwangerschap van 26 weken. Ergens wisten de ouders dat er kans was dat hij te vroeg geboren zou worden maar hier schrokken ze wel van. Chantal heeft toen een paar weken in het ziekenhuis van Veldhoven gelegen maar het vertrouwen kwam weer terug en is toen naar huis gegaan. Daar heeft ze rustig aan gedaan, wat mij heel moeilijk lijkt met een kleine in huis. Maar samen met Luc, die al het tilwerk deed, lukte het aardig. Helaas kwam hij toch te vroeg, bij 34 weken en 5 dagen.
Deze keer verliep de opname in het ziekenhuis beter maar was het plannen om naar het ziekenhuis te gaan wat moeilijker. Als je al een kindje hebt kan je vaak niet samen gaan. Een ziekenhuiskamer is voor een kindje erg saai en omdat ze zich overal aan optrok niet echt een veilige plaats.
Ondertussen heb ik gehoord dat hij, na twee weken ziekenhuis, naar huis mocht. Daar kan hij nu lekker in zijn eigen bedje slapen met zijn ouders en grote zus altijd dicht bij hem. Het gezinsleven kan beginnen. Veel geluk samen!
