Pardoes stond al geborsteld klaar voor de shoot. Hij had de dag ervoor nog lekker over de grond gerold maar daar was nu weinig van te zien. De route naar de heide dichtbij was uitgestippeld zodat we er makkelijk heen konden lopen. Voor Pardoes ook fijn omdat hij niet meer zo ver kan lopen. Normaal kom ik niet aan die kant van de Loonse en Drunense duinen en was blij verrast toen ik het stukje heide zag waar we terecht kwamen. Hij was anders begroeid dan bij de Roestelberg en perfect voor deze shoot! Pardoes vond het een beetje spannend, of beter gezegd, hij begreep het niet zo. Stukje lopen, stil staan, knuffels ontvangen. Maar wat een lieverd is het! Zo rustig deed hij mee en zo nu en dan kreeg hij een stuk wortel toegestopt dus hij vond het prima.
Het was voor mij lang geleden dat ik een paard gefotografeerd had maar vond het weer een erg leuke ervaring.
